ท่ามกลางสถานการณ์ความตึงเครียดตามแนวชายแดนไทย–กัมพูชา ที่หลายฝ่ายกังวลต่อผลกระทบต่อโบราณสถานสําคัญของชาติ ประวัติศาสตร์ได้ให้คําตอบไว้แล้วว่า 

“ตราบใดที่โบราณสถานยังอยู่บนผืนแผ่นดินไทย…เรามีศักยภาพฟื้นฟูให้กลับมาสง่างามได้เสมอ”

หนึ่งในตัวอย่างสําคัญ คือ การบูรณะปราสาทพนมรุ้ง จังหวัดบุรีรัมย์ ซึ่งดําเนินการระหว่างปี พ.ศ. 2514–2530 ด้วยวิธี “อนัสติโลซิส (Anastylosis)”
วิธีการบูรณะเชิงวิชาการระดับสากล ที่นําชิ้นส่วนเดิมของตัวปราสาทกลับมาประกอบอย่างถูกต้อง แม่นยํา และคืนสู่ตําแหน่งดั้งเดิมให้ใกล้เคียงสภาพเดิมมากที่สุด

ปราสาทพนมรุ้งที่เราเห็นอย่างสง่างามในวันนี้  คือผลลัพธ์ของ องค์ความรู้ ความอดทน และความมุ่งมั่นของประเทศไทย  พิสูจน์ให้เห็นว่า แม้โบราณสถานจะผ่านกาลเวลา ความเสียหาย หรือสถานการณ์ยากลําบากเพียงใด
หากยังอยู่ในเขตอธิปไตยไทย ก็สามารถได้รับการดูแล ฟื้นฟู และบูรณะอย่างสมศักดิ์ศรี

ในวันที่โบราณสถานตามแนวชายแดนกําลังถูกตั้งคําถาม
“พนมรุ้ง” คือคําตอบที่ชัดเจนว่าการปกป้องแผ่นดิน ไม่ได้หมายถึงแค่ความมั่นคงของชาติ  แต่คือการปกป้องมรดกทางวัฒนธรรมของคนไทยทั้งแผ่นดิน

ที่มา : Facebook อุทยานประวัติศาสตร์พนมรุ้ง บุรีรัมย์
Phanom Rung Historical Park